سخنان فیلسوف اُرُد بزرگ (بزرگترین فیلسوف جهان) بخش دوم

فرگرد 4- خرد و فلسفه

خرد، برآیند دانش، تجربه و آزمودن های ماست. فیلسوف اُرُد بزرگ

نم نم باران، آرام خاک و دانه را بیدار می کند، خرد هم ناگهان پدید نمی آید، زمانی بس دراز می خواهد، و روانی تشنه آموختن. فیلسوف اُرُد بزرگ

رهایی و آزادی آدمی، برآیند خرد است و دانایی. فیلسوف اُرُد بزرگ

بر این باورم که خردورزی، آدمیان را پاک خواهد نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم های دور اندیش، بازیچه رخدادهای ناگهانی و روزمره نمی شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه شکوه خرد و فلسفه را دید، هیچگاه گردن کشی پیشه نکرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمی تنها زمانی دربند رویدادهای روزمره نخواهد شد که در اندیشه ای فراتر از آنها در پرواز باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

خرد تنها در دانسته های ما خلاصه نمی شود، بلکه در کردار ما هویدا می گردد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تا اندیشه ای پاسخگو در بین نباشد، کجروی ادامه خواهد داشت. فیلسوف اُرُد بزرگ

اندیشه برتر، در روزهای توفانی و آشوب و همچنین آسودگی و آرامش، توان و نیروی خویش را از دست نمی دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ

راه مبارزه با پندار نادرست، پرداختن به اندیشه درست است. هر راه دیگری، ریشه کجروی را نیرومندتر می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

طبیعت آموزگار بزرگیست، خردمندان از آن درس ها می گیرند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سازگاری آگاهانه با اجتماع اطرافمان و کوشش برای بهتر شدن جایگاه امروزی، ویژگی آدمهای خردمند است. فیلسوف اُرُد بزرگ

خموشی خردمندان هم، پندآموز است. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمند تنها به عقل و تجربه توجه می کند، نه وسوسه دل و حدس و گمان... فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دانشوران و فلاسفه، پایه ها و ستونهای فر و شکوفایی هر سرزمین هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

گفتگو با فلاسفه و خردمندان، پاداشی کمیاب است. فیلسوف اُرُد بزرگ

سخن دلنشین خردمندان، دل ها را آرام می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمند، همگان را به آزادگی و فرهیختگی فرا می خواند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نگاه خردمندان به ریشه ها می رسد، و دیگران به شاخه ها. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمندان، روانی آرام و دلی سرشار از مهر دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمندان، تجربه ها و آموزه های خویش را بی دریغ، برای دیگران بیان می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

درون ما، از نگاه تیزبین خردمندان پنهان نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمند، در شوخی زیاده روی نمی کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه را می توان در بند کشید، اما نابود شدنی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم خردمند، زورگو نمی گردد، انسان حقیر و زبون است که پلید و دیو کردار می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که گوش به سخن خردمندان دارد، از خواری و زبونی به دور است. فیلسوف اُرُد بزرگ

امیدی به آینده دانایی که چشم به دهان نادان دارد، نمی رود. فیلسوف اُرُد بزرگ

کسی که عقلانیت و خردمندی را سبک و خوار می داند، بی شک در مسیر بردگی گام بر می دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

حماقت و بی تفاوتی عوام، باعث می شود خردمندان، بسیار اشک بریزند. فیلسوف اُرُد بزرگ

دشمنی و پادورزی، به آدم خردمند، انگیزه زندگی می دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ

خردمندان، ابزار دون پایگان نمی شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

در بدترین شرایط، خردمند سکوت می کند، اما دروغ نمی گوید. فیلسوف اُرُد بزرگ

جاییکه خردمندان خوار باشند، شورش ها و رستاخیزهای بی سامان، در نهایت میدان داری می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

برای سرزمینی که خردمندانش خانه نشین باشند، باید گریست. فیلسوف اُرُد بزرگ

نخستین گام بهره کشان کشورها، در آغاز نابودی فلاسفه و خردمندان آنهاست و سپس تاراج دارایی شان. فیلسوف اُرُد بزرگ

سر بریده خردمندان هم به هزار گونه سخن می گوید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای سرزمینی که فیلسوف و روشنفکرش، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را آیینه وار تکرار می کند، باید گریست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 

پیرامون فلسفه و فلاسفه
 
فلسفه، بزرگداشت خردمندی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

نگاه و آرمان فلسفه، خردمندانه زیستن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فلسفه، بدست آوردن فرازمندی و آگاهی از راه خردورزی و اندیشیدن پی در پی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنها آشیانه حقیقی فلسفه، راستی و درستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فلسفه، شمشیر و جنگ را به کنار می گذارد و همگان را به کار و کوشش فرا می خواند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فلسفه یک منظر جهانی است و نمی توان آن را، تنها در جام حاکمیت ها به حکمیت نشست. فیلسوف اُرُد بزرگ

فلسفه بیش از هر چیز، به دانش و تجربه تکیه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

دامن فلسفه و حکمت، از جادو و دروغ به دور است. فیلسوف اُرُد بزرگ

فلاسفه، تار و پودهای مهم زندگی را می یابند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فیلسوف، کلی نگر است، او به همه جوانب یک موضوع توجه دارد. در واقع فلاسفه نمی توانند با تکیه بر یک نکته کوچک، درباره یک کلیت بزرگتر ابراز نظر کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فیلسوف بدنبال بهترین ایده ها برای بهزیستی انسانها و همزیستی آگاهانه آنها با طبیعت است. فیلسوف اُرُد بزرگ

دردها، چالش ها و عصیان های بشر، باعث می شود تا فیلسوف سالهای سال از عمر خویش را پژوهش کند و بکاود و بیاندیشد... تا به درک درستی از تار و پودهای هستی و زندگی برسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

فیلسوف نمی تواند توجیه کننده یا مدافع امری باشد که عقلانیت و خردمندی در آن نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

در سرزمین هایی که فلاسفه اجازه ابراز نظر و دیدگاه دارند، بزهکاری کم و زندان ها خالیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

سختگیری بر فلاسفه، جفا در حق نسلهای آینده است. فیلسوف اُرُد بزرگ

بیشتر عوام هرگز نمی خواهند حقیقت را ببینند و یا حتی بشنوند. با این وجود آماده هستند تا بدون محاکمه، فلاسفه را مجازات کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم های بداندیش، از سکوت فلاسفه نیز می هراسند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فلاسفه را می توان به سادگی از میان برداشت، اما هیچ سیلابی، توان نابودی اندیشه آنها را ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

قتل فلسفه، تولد خرافات است. فیلسوف اُرُد بزرگ

فیلسوف، سخنی دلگرم کننده بر زبان جاری می سازد و می گذرد. برای فلاسفه، بدگویی بدخواهان، بی ارزش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

 
پیرامون سخنان بزرگان
 
سخن مهرآمیز و دلگرم کننده، می تواند از فانوس کوچک، ستاره بسازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

هزار اندیشه و نکته ناب، در پس پندهای بزرگان است. ارزش آن ها، همپای زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

سخنان بزرگان، شاه کلید درهای بسته زندگیست، چرا که بازده روزهای سخت گذشته است. فیلسوف اُرُد بزرگ

سخنان خردمندان، اندیشه ما را پولادین ساخته و راه طولانی رسیدن به خوشبختی را کوتاه می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اندرز جوان باید کوتاه، تازه و داستان وار باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

پند و اندرز بسیار، همچون دشنام آزار دهنده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پند و اندرز نادرست، موجب نفرت همیشگی دیگران از ما می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پندهای کهنسالان، آخرین نغمه های آن ها، برای بهتر زیستن آیندگان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پیران خردمند را یافته و از تجربیات آنها درس گیریم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
جوانی که سخن دلسوزانه پیران دانا را به هیچ می گیرد در افسون نادانی گرفتار شده و رنجها خواهد کشید. فیلسوف اُرُد بزرگ

به هنگام گرفتاری، راه نجات را از خردمندان و سالخوردگان بپرسیم، نه رمالان و جادوگران. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار آدمیانی را دیدم که به جای گوش کردن به ندای عقل و خرد، دامن فریبکاران و خیالپردازان را گرفته بودند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سخن و مهر پاک، بر ذات پلید، کارساز نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آن که پند و اندرز نمی پذیرد، خیلی زود گرفتار می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

واژگان و کلمات، دارای توان و نیرو بوده و رستاخیزها برپا کرده اند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سرایش یک بند درست از زندگی، نیاز به سفری هفتاد ساله دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

هر پند پیران خردمند ، سرشار و غنی از عشق و امید به سرافرازی آیندگان است. فیلسوف اُرُد بزرگ


فرگرد 5- عشق
 
براستی دلدادگی نامیراست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عشق یگانه است، در درون آدم عاشق، رستاخیز و توفانی بزرگ برپاست. فیلسوف اُرُد بزرگ

عشق، همان کشش آهنربایی درون ماست، که آدمی را ناخودآگاه، بسوی دوست داشتنی ترین چیز می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عشق، همچون توفان، سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروریِ روزافزون می گردد. فیلسوف اُرُد بزرگ

اندیشه کنیم، چه چیزی ما را پیوسته به زندگی دلگرم ساخته و در نهایت می خواهیم به آن برسیم و آن را سامان داده و یا با آن به سامان برسیم؟ خواسته پیوسته اندیشه ما، همان «عشق» است و این تنها راه شناسایی آن. فیلسوف اُرُد بزرگ

عشق بخشش می آورد، بخشیدن از همه چیز و مهمتر از همه، زمان را، که با ارزشترینِ داشته هاست. فیلسوف اُرُد بزرگ

عشق، در خود ستایش و بزرگداشت بهمراه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دلباختگی، ساختار روان ما را آنچنان تکامل می بخشد که نمی گذارد در برابر سختی ها بشکنیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دلدادگی و عشق را از زندگی بگیریم، تنها و آواره ایم. فیلسوف اُرُد بزرگ

عشق و شیفتگی، مهر و مهربانی نهفته در درون ما را بیدار و جاری می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری وهم و خیال خویش را عشق می نامند، حال آنکه عشق راه بالندگی شکوفه به میوه است، کوشش پیوسته ما برای زیبا و ناب شدن. فیلسوف اُرُد بزرگ

در عشق !
شرف و آزادی هست، زندگی و پاکی هست
نام عشق برازنده هر کار غیر شرافتمندانه ای نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمی در عشق راستین، بدنبال سود جستن نیست، می بخشد برای رهایی و آزادی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عشق نباید آدمی را به گوشه نشینی وادارد، این شیفتگی باید توان پرتاب انسان، به سوی آرمان های راستین را داشته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی، این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت، نشکنی و اگر شکستی، باز هم ناامید نشو، چرا که آرام جان دیگری در راه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
به اُرُد می گویند باارزشترین چیزی که داریم چیست؟ می گویم: زمان...
باز می پرسند و آن کجاست و چه شد؟ می گویم: آن را به پای معشوق خویش ریختیم و می ریزیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

امیدی به ادامه دوستی با کسانی که به علایق و عشق ما احترام نمی گذارند نمی رود. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون دوستی
 
آنکه همراه است و یاور، هر نفسش، بهایی بی انتها دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تنها راه ماندگاری هر کشش دوستانه ای، مهربانی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمها را آنگونه بخواهیم که هستند، نه آنگونه که می خواهیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
یک دوست، فقط یک دوست که مدافع نام و یادت باشد، بهتر است از صدهزار آشنای گمشده در غبار... فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه دوستی هایمان پابرجا بماند، بهتر است همواره میانمان، فاصله و بازه ای باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه پوزش نمی داند چیست، شایسته دوستی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

خموشی در برابر بدگویی از دوستان، گونه ای دشمنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دوستی بیش از اندازه، همانند دشمنی ترسناک است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم های خودخور و نالان، دوستان خوبی برای ما نیستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دوستان فراوان برای یک جوان، نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست، بلکه نشان نابودی زمان، به گونه ای گسترده است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در درون دوست و همسر، در پی خویش نباشید، رونوشت شما در هیچ کجا نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
همواره در بدترین شرایط، بستگان ما، بهترین دوستانمان هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

دوستان نیک، مرهم بال های زخمی و روان آسیب دیده ما هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ



فرگرد 6- روان و خویش
 
خودت را بشناس و به آن ببال. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه روانت را بپروری، در آغاز با خود یکی شو. فیلسوف اُرُد بزرگ

خویش را خوار نکنیم، ارزش خود را براستی بدانیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه و انگاره ای که نتواند آینده ای زیبا را مژده دهد، ناتوان و بیمار است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خیزش درونی برای بهروزی، نیرویی است که بسیاری آن را ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

فریادهای درونمان، به ما می گویند که تا چه اندازه، از خویشتن خویش دوریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان شایستگان، به آفرینش و پدید آورندگی گرایش دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان مردگان و زندگان، در یک گردونه می چرخد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
سرزمین روان ما، میدان کینه توزی و دشمنی های بیهوده نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را بزهکار می شمارد، زندانبان وجود خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوهستان ها و دره های بی انتها، در درون آدمها می بینم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که خود را دوست ندارد، به سادگی به جایگاه و حریم دیگران، یورش می برد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان، رفتن به سوی رخدادهای تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
روان خود را با شنیدن و خواندن رویدادهای نادرست و حوادث هولناک، به بند نکشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

با بدیهای دیگران، دل خویش را به سیاهی نکشیم، همواره نگاهمان به راستی باشد و مهربانی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کمک به دیگران امری پسندیده و نیکوست، ولی فراموش کردن خود، از نادانی و سبکسری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
مهرورزی و ستایشگری، درمان بسیاری از دردهای آدمیان هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
باور درونی، نیروی پرتاب شدن به سوی ایده های تازه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمی، به آرامی می آموزد که نباید برای هر کاری، همه زندگی و اندیشه اش را درگیر سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که تلاش می کنیم همه چیز را به زور، در چنگ خویش داشته باشیم، دستمان، خالی تر از هر زمان دیگری است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر بر ساماندهی نیروهای خویش توانا نباشیم، دیگران سرنوشتمان را می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اراده تنها زمانی زیباست که در جهت خردمندی و عقلانیت باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

براستی دیدن کارگری پر تلاش، باغبانی دلسوز و یا مکانیکی سختکوش و... که عاشقانه و حرفه ای کارشان را انجام می دهند، دوست داشتنی و الهام بخش است... دیدن آنها می تواند آرامبخش و به نظم آورنده روانهای ناامید و پریشان باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امیدی به آینده آدم هایی که مدام می گویند نمی توانم و یا نمی شود، نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بزرگترین کجروی ها را زمانی انجام می دهیم، که فکر می کنیم دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم. فیلسوف اُرُد بزرگ

پوزش خواستن از پس کار ناشایست، بسیار زیباست و نشان پختگی روان. فیلسوف اُرُد بزرگ

زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شوربختانه برخی از دردها هرگز از بین نمی روند. بیاموزیم که چگونه با آنها می توان زیست... مقاوم باشیم، هیچگاه میخ پولادین نتوانسته درخت پرامید را از پای درآورد. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون امید
 
امید همچون خون در روان آدمی است، که اگر نباشد، گامی به پیش نمی رود و اگر باشد، جهانی را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر پرواز را باور کنی، پر و بال خواهی گرفت. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
امید و شوق به زندگی، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آسیب دیده، درهای آرزوهایش، کوچک و کوچکتر می شود، مگر با امید، که زندگی ما را دگرگون می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دوستی و مهر، امید می آفریند و امید، نیاز زندگیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم نیرومند، در هنگامه پیکار نیز به دیگران امید و شادی هدیه می دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در دل سیاهی شکست، نور امید سو سو می زند، نوری که اگر باورش کنیم، بزودی خورشید تابان زندگی ما خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آدم افسرده و ناامید، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است، باید به او کمک کرد، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. فیلسوف اُرُد بزرگ

همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید، خود را دوست بدارید و برای بهروزی، صبورانه کوشش کنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون صبر و بردباری
 
با بردباری، همه چیز در چنگ توست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری، بهترین سپر در روزهای سخت و ناپایداریست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بردباری در توان هر کسی نیست، کسانی که بردبارند، فرمانروایی می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون غرور و فروتنی
 
دریاها نماد فروتنی هستند، در نهان خود، کوه هایی بلندتر از خشکی دارند، ولی هیچ گاه، آن را به رخ ما نمی کشند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار آدمهای خودستایی دیدم که مدعی فروتنی بودند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی به جا و درست، ما را خواستنی و دوست داشتنی می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی در برابر گردن کشان، نادرست است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنانیکه تنها به خود می اندیشند، براستی بزهکارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فروتنی و غرور بیجا، به یک اندازه چندش آور هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده ای، او را خوار مساز، بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم خودخواه، دوران خوشبختی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودخواه تنهاست، چرا که توان ستایشگری و مهرورزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی، دیده نمی شوی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودبینی، خاستگاهش درون است و آدمی را شیفته خود می سازد، وارون بر این خاستگاه افتادگی پیرامون ماست، که همگان را به سوی ما می کشاند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر غرورت را گم کرده ای به کوهستان رو، و اگر از جنگ خسته ای به دریا. فیلسوف اُرُد بزرگ
 

پیرامون یاد و خاطره

کمتر کسی را دیده ام که از توان و قدرت شگفت آور "یاد" و "خاطره" سخنی گفته باشد. فیلسوف اُرُد بزرگ

یادها و خاطرات شیرین، زنجیرهای نادیدنی مهر میان آدمیان هستند که آنها را در کنار هم نگه می دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر می خواهید نامتان همواره به نیکی آورده شود، خاطره شیرین و دلپذیری از خود به یادگار بگذارید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان پیوسته هر چیز تازه ای را، با خاطرات گذشته می سنجند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر می دانستیم رفتار امروز ما، چه موج بزرگی از خاطرات و به طبع آن قضاوت ها را در ذهن های دیگران بوجود می آورد، هیچ گاه کنشی نادرست از خود به نمایش نمی گذاشتیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

سرزمینی که به مردمش خاطرات خوش و شیرین هدیه می دهد، دچار بلای فرار مغزها نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هیچ گاه نمی توانید خاطرات بد گذشته را فراموش کنید، یاد بگیرید که چگونه می توان با آنها کنار آمد، به گونه ای که به زندگی روزمره ما آسیبی وارد نکنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از خاطرات تلخ، راه و دری بسوی خوشبختی بسازیم. فیلسوف اُرُد بزرگ

اگر خاطره شیرینی برای خود نسازیم، یاد خاطرات غمناک گذشته در تنهایی، روان ما را از پا در خواهد آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ

 
پیرامون تنهایی
 
تنهایی، سم کشنده زندگی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

روان زخمی، در تنهایی، عفونی و خطرناک می گردد، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ

بیچاره مردمی که قهرمان ندارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

سنگینی یاد غم ها را با تنهایی دو چندان می کنی، به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها همراه شو، لبخندها و پایکوبی آدمیان، شکوفه های امید را در دلت بارور می سازد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنهایی می تواند ترسناک باشد، تنهایی را برای دشمن خویش نیز آرزو نکنید. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون ترس
 
آنکه همسایه مرگ است، از چیزی نمی هراسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

تنها راه نابودی ترس، آگاهی از پوچی آن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
والدین خردمند، فرزندان خود را از تاریکی و موهومات نمی ترسانند. فرزند را باید آگاه و قوی بزرگ نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
رویای زندگی شرافتمندانه، در بی تفاوتی مردم ترسو گم می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

مردم بی پروا و دلیر، زندگی در بند و قفس را تجربه نمی کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس همگانی، ابزار دست اهرمن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
فردای روشن از پنجره تاریک ترس، دیده نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه به خرد توانا شد، ترس برایش بازی بیش نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری از سختی هایی که می کشیم، به خاطر خجالت و ترس از نگاه دیگران درباره ما است. بدانیم هیچ کار شرافتمندانه ای از ارزش ما نمی کاهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ترس از جدایی، جدایی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بیش از دشمن، باید از سربازان ترسو و بی نظم هراسید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
عمر مردم ترسو، شراب بزم هیولاهاست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمیان خونریز، از همه ترسوتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
 
پیرامون تندرستی
 
تندرستی، پاداش نیک زیستی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی، پیش نیاز هر آرمان باشکوهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ

کوشش برای تندرستی همگانی، یکی از مهمترین کارهای دیوانسالاران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گرفتار شدن در روزمرگی، بلای خاموش عرصه بهداشت و درمان است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران مهربان و دلسوز، نغمه خوش زندگی دوباره هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پزشک، نماد ادب و امید است و چه فرهمندی بالاتر از این... فیلسوف اُرُد بزرگ

آدمهای هوشمند، تندرستی را در زندگی و رفتاری خردمندانه و آگاهانه می یابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تندرستی با دانش و فهم بیشتر آدمی، از کنش های گیتی فراهم می شود. برای در امان ماندن از یورش بیماریها، تنها سپر ما دانش پزشکی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
پرستاران و پزشکان مهربان را، باید ستایش نمود. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهداشت همگانی، زاییده آگاهی، همراهی و نظم اجتماعی است. فیلسوف اُرُد بزرگ



فرگرد 7- نابکاران

بدکار، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

رسواترین آدمها، فریبکارانند. فیلسوف اُرُد بزرگ

با فریب، شاید بتوان چیزی بدست آورد، اما این دستاورد، مایه تباهی آدمی خواهد بود. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنکه با آدمهای گستاخ گفتگو می کند، دیر و یا زود به گناه آنها گرفتار آید. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسی که فریبکاری پیشه می کند خبرچینی می کند و به اعتماد دیگران خیانت می کند. براستی در انزوا و سختی جان خواهد داد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد، خیلی زود تنها خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
با نگاه پست، مهرانگیزترین کارها را هم می توان ننگ شمرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نابکارترین آدم ها، برای رشد خود، به جایگاه دیگران می تازند. فیلسوف اُرُد بزرگ

بدخو، زندگی اش کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بدخواهان را با دوری و سکوت، ناکارا کن. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. فیلسوف اُرُد بزرگ

بسیاری از آدمیان، اسیر واژگان بد خویش هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بسیاری از جنگ ها، بازتاب نا آگاهی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در برف، سپیدی پیداست، آیا تن به آن می دهی؟ بسیاری با نمای سپید، نزدیک ما می شوند، که در ژرفنای خود، نیستی بهمراه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ستیزه جویان، کشته اندیشه های پلید خویش خواهند شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه رذل و فرومایه هستند کسانی که هدفشان، تاختن به شان و آبروی دیگران است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کردار و رفتار ناپسند را، با دارایی زیاد هم، نمی توان پنهان ساخت. فیلسوف اُرُد بزرگ

کسی که بدگویی می کند، خواری را به جان می خرد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کین خواهی از خاندان یک بدکار، تنها نشان ترس است، نه نیروی آدمهای فرهمند. فیلسوف اُرُد بزرگ

ناسزاگو، دانشمند هم که باشد، پست شمرده می شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ناسزا و دشنام دادن، حتی به دشمنان شایسته نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

کسی که رازهای زندگی دیگران را، برای این و آن بیان می کند، نشان می دهد که خود، به قدر ارزنی، وجود ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
از کسی که سرسپرده است، توقع نداشته باشید حقیقت را بدرستی تشخیص دهد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بزهکار چه در زندان باشد و چه آزاد، زندگی اش در حال فروریزی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
هرگز به کسی که آگاهانه و عامدانه آبروی شما را برده است، اجازه ندهید به شما نزدیک شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
شوخی نابجا و نادرست، پشیمانی به بار می آورد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
تاریخ نشان داده است که هر شروری روزی گرفتار شر خود خواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آنکه باج می گیرد، زندگیش بسیار کوتاه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
بزهکاران کوچک، دست پرورده بزهکاران بزرگتر هستند. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنانکه تیشه به ریشه بزرگان سرزمین خویش می زنند، خود و فرزندانشان را بی پناه ساخته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خودخواه ترین آدمیان، آنانی هستند که چشمان خود را بر سرنوشت مردم خویش بسته اند. فیلسوف اُرُد بزرگ

خوار نمودن هر آیین و نژادی، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. فیلسوف اُرُد بزرگ

خبرچینی و بدگویی، رسوایی در پی دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ

خودکامگان، در ژرفنای وجود خویش گم می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کارمندان نابکار، از دزدان و دشمنان، بیشتر به کشور آسیب می رسانند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون دشمنان

پاکترین آدم هم، دشمنان بسیار دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمن ! دشمن است، هرگز فریب زبان چرب او را مخور. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنی، به آدمی این زمان را می دهد که توانایی های خویش را باز شناسد. فیلسوف اُرُد بزرگ

آنگاه که دریا شدی، با چنگ کشیدن دیگران، رُخ و گونه ات، زخمی نخواهد شد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اگر جانت در خطر بود، بجای پنهان شدن، بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش، آماده باشیم. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
کسانی که پیوسته از دشمن خویش یاد می کنند، نادانسته، او را بزرگ و بزرگتر می کنند. فیلسوف اُرُد بزرگ

بهترین سپر در برابر دشمنان، خرد و اندیشه است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمن، ابزار نابود ساختن آدمی را، در درون سرای او جست و جو می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
دشمنانت را حقیر مپندار، آنها را بیش از خودشان باید شناخت و برای کارزار آماده بود. فیلسوف اُرُد بزرگ

هیچگاه هماورد خویش را کوچک مپندار، چون او انگیزه پیشرفت و پویش است. فیلسوف اُرُد بزرگ

آرزوی خودکامگان ماندگاریست، از این رو بدنبال تحمیق توده ها هستند، راهکار آن ها این است که هر روز یک دشمن تازه برای سرزمین خویش بتراشند. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون خودکامگان

اشک یک ستمدیده، صدهزار گلوله را دفن می کند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه نشانی از بد اندیش بجاست؟ هیچ. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
گردن کشان، خیلی زود، برده آدمهای بدکردار می گردند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. فیلسوف اُرُد بزرگ

خشم و زور، یکی از ابزار ناراستی برای ماندن است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
چه بسیار گردن کشانی، که به آنی، دچار زبونی شدند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای بدکردار، همگان را برای رسیدن به خواسته های خویش، ابزار می سازند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خاموشی بیشه نبرد، فریادها در سینه دارد. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
خودکامگان، خط قرمزی بر شادی های مردم می کشند چرا که جامعه غمگین انگیزه ای برای بهروزی ندارد. فیلسوف اُرُد بزرگ


پیرامون آدمهای نادان
 
ره آورد گفتگو با نادان، دو چیز است : نخست، از دست دادن بخشی از زندگی، و دیگری، گرفتار شدن در گمان پوچ و بی ارزش. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
در زندگی نادان، سرانجام یک گره، هزاران گره باز نشدنی است. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
ارمغان کُرنش در برابر نادان، سختی دو چندان است. فیلسوف اُرُد بزرگ

در پایان کوچه های بن بست زندگی، بارها و بارها نادان ها را دیدار خواهی کرد. فیلسوف اُرُد بزرگ

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدم کوچک، همواره بیش از حق خود می خواهد، آز و فزون خواهی او را پایانی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
اندیشه آدم کوچک، از پرداختن به ریشه در هراس است، او تنها دوست دارد درگیر شاخه و برگ و حاشیه شود. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای کوچک، رازهایشان هم کوچک است، نگاه آنها چه زود پر می شود و لبریز. فیلسوف اُرُد بزرگ
 
آدمهای کوچک، در بهترین هنگامه هم، بهانه های فراوان برای انجام ندادن مسئولیت های خویش دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

نمی توان امید داشت آدم های کوچک، رازهای بزرگ را نگاه دارند. فیلسوف اُرُد بزرگ

هر حماقتی، شجاعت و بی باکی نیست. فیلسوف اُرُد بزرگ

قهرمان های آدمهای کوچک، همانند آنها زود گذرند. فیلسوف اُرُد بزرگ

 

​

​

​

​

​